Wat is het ?

Wat is het ?

Wat is het dat mij doet schrijven ?

Wat is het dat er voor zorgt dat ik nu een stukje moet en zal schrijven over waarom ik schrijf ?


Is het voor een toevallige bezoeker van dit blog ?
Nee, dat lijkt me niet, aangezien ik bijna nooit wat schrijf en veel voor mezelf houd...mijn gedachten, dat kan een ge-aardheids trekje zijn, of niet, maar ik heb er schijnbaar toch last van.

Het wordt hoog tijd dat ik wat gedachtenspinsels voor mijzelf op een rijtje ga zetten.
Want er zijn nog een behoorlijk aantal zaken niet duidelijk voor mijzelf, over hoe ik functioneer, of niet.

Waarom wil ik mij profileren op het wereldwijde web ?
Wil ik tegen beter weten in Siegfried Aidsen ?
Heb ik die aandacht nodig om mijn EGO te strelen ?
Is het een verkapte poging om mijn frustraties te uitten ?
Is het mijn pijn van zien dat we alles kapot maken ?
Is het mijn pijn van zien dat onze "onbewust" groeiende genocide niet bespreekbaar is ?
Of ben ik gewoon een laffe lul die af en toe de ballen vind om iets te schrijven om te schockeren? Ik herken wel wat rebels in mijzelf, maar dat kan ook een uiting van de tijd zijn.
Is het mijn ontzag voor de oude wijsheid van weleer ?


Bij God ik zou het niet weten, soms heb ik het gevoel dat het een combinatie van alle redenen hierboven is en nog een aantal waar ik nog niet achter ben gekomen...

Van Siegfried's research weet ik ondertussen dat erflast of erfzonde een zeer grote rol speelt.(gestuurd door kosmische wetten, maar ik wil even op Aarde blijven)
En het zal ongetwijfeld de reden zijn waarom ik nu iets probeer te achterhalen in wat mij doet leven, of beter gezegd, overleven.

En ik mag echt niet klagen, ik heb werk, een dak boven mijn hoofd, een geweldig gezinnetje, ik functioneer nog enigzins in de gemeenschap en ik kan net zo gemeen doen als ieder ander, dus dat is het niet...of toch wel ?
Is het mijn angst om dat alles te verliezen ?
Dat zal zeer zeker een hele grote factor zijn en tegelijkertijd weet ik dat ik daar ergens totaal geen controle over heb...

Is het een rare uiting van dankbaarheid voor het verhaal dat ik gekregen heb ?
Is het omdat ik dat verhaal gekregen heb en ik daar mooi weer mee wil spelen ?


Lachen is het wel...wat een gezeur als ik dit zo teruglees...en toch moet ik gewoon vaker gaan schrijven want er gaat af en toe te veel door mijn hoofd...misschien dat dit geklieder me achteraf wat meer inzicht in mijzelf kan geven...

En als het ook dat niet doet, dan heb ik in ieder geval mijn steentje bijgedragen aan het vervuilen van het wereldwijdeweb dat we gespannen hebben en ons al langzaam in een wurggreep begint te houden, en ook dat willen maar bar weinig mensen zien.